"Double Leam" - Czyli podwójna glina

matiloch

Pojęcie Double leam jest powszechnie znanym i opisywanym w zachodnich czasopismach poświęconych wędkarstwu wyczynowemu, szczególnie anglojęzycznych. Artykuł poniżej opiera się na wiedzy nabytej w tychże czasopismach.

Czym określa się pojęcie „Double leam”?

Double leam z definicji to połączenie dwóch glin o różnych właściwościach, przy czym jedna z nich zawsze jest wilgotna, druga natomiast to sucha, miałka glina o znacznej sile wiązania. Poprzez właściwą kombinację proporcji tych glin uzyskać można mieszankę o pożądanej spoistości.

Filozofia nęcenia Double leam.

Pierwotnym założeniem podwójnej gliny jest precyzyjne podanie w niej jokersa w polu nęcenia. W przeciwieństwie do zanęty glina jest cięższa i utrzymuje ochotkę przy dnie. Podane kulki gliny z jokersem stopniowo osypują się uwalniając larwy jokersa, które następnie wychwytywane są przez żerujące ryby. Zanęta denna szybciej niż glina rozmywa się, a jej frakcje wynoszą robactwo z pola nęcenia. Ponadto zanęta spożywcza w wielu warunkach nie jest akceptowana przez ryby lub nadmiernie je syci. Można śmiało twierdzić, iż skuteczność tej metody tkwi w jej prostocie.

Jaka glina?

W wodach stojących i kanałach należy zastosować ziemię o właściwościach rozpraszających, np. Argilę lub de Somme. Analogicznie w wodach płynących najwłaściwsza będzie glina rzeczna. Zasada jest bardzo prosta. Glina jest tylko i wyłącznie nośnikiem jokersa, musi go szybko i precyzyjnie sprowadzić do dna.

Jaki klej?

Z pewnością musi to być klej mineralny na bazie bentonitów. Optymalnym do tego celu jest klej o nazwie liant a coller spotykany również pod nazwą kollera, kleju szarego, kleju mineralnego. Generalnie zastosowanie mają wszelkie bentonity i kleje mineralne o barwie innej niż biała. Liant a coller to nic innego jak wysuszona i zmielona glina znana powszechnie jako „glina szamotowa”. Zadaniem kleju jest spowalnianie procesu rozpraszania się gliny i uwalniania jokersa.

Proporcja gliny i kleju.

Od proporcji gliny do kleju zależeć będzie to jak szybko jokers będzie uwalniany na dnie łowiska. Jest to kluczowy aspekt, który należy rozważyć przed przygotowaniem „podwójnej gliny”. Pierwotna, sugerowana w fachowej literaturze proporcja to:

4kg gliny + 0,5 kg liant a coller

W zależności od potrzeb można ją modyfikować. Właściwie przygotowana mieszanka to ta, z której przygotowane kule w całości dotrą do dna i tam będą stopniowo przez kilkanaście-kilkadziesiąt minut uwalniały larwy ochotki. Przed docelowym wykorzystaniem double leam warto sprawdzić testowo (np. w akwarium) jak długo przygotowana glina z określoną ilością robactwa rozmywa się na dnie. Pozwoli to w przybliżeniu określić czas, po którym należy donęcić w celu utrzymania ryb w polu nęcenia. Można to uczynić poprzez wykorzystanie poniższego wzoru:

Czas całkowitego rozmycia kuli + Czas przewidywany na wyjedzenie przez ryby dużej części uwolnionego robactwa

Pierwszy czynnik zależy od proporcji gliny, kleju i robactwa, łatwo go testowo określić. Drugi natomiast zależy od intensywności żerowania ryb i ich ilości, jego wartość należy ocenić instynktownie (zazwyczaj 5-30 minut).

Przygotowanie Double Leam.

1. Przez drobne sito odsiewamy do obszernego kotła 4 kg gliny.
2. Dodajemy 100 g Liant a coller’a i bardzo dokładnie mieszamy.
3. Używając atomizera „mgiełką wodną” doprowadzamy mieszankę do właściwej wilgotności stale mieszając.
4. Pkt. 2 i 3 powtarzamy czterokrotnie do wprowadzenia 0,5 kg liant a coller’a
5. Zaleca się całość jeszcze raz przesiać przez drobne sito w celu ujednolicenia mieszanki.

Uwaga!

Należy stale kontrolować wilgotność gliny, przemoczenie dyskwalifikuje jej właściwe przygotowanie. Przed ostatecznym przetarciem przed sito mieszanka powinna być lekko niedomoczona tak by bez problemów odsiewała się na drobnym sicie. Gotowa double leam powinna być nieco suchsza niż tradycyjna glina dodawana do zanęty, z tego względu iż jokers do niej dodawany uwalnia duże ilości wody.

Jokers w Double leam.

Zdaniem wybitnych zawodników angielskich nie ilość podanego jokersa w łowisku a jego prezentacja ma kluczowe znaczenie. Twierdzą, iż istotą double leam jest wzbudzanie zainteresowania ryb powolnym uwalnianiem larw jokersa z mocno sklejonej gliny. Ilość jokersa w podwójnej glinie musi być na tyle duża, by dla ryb wyróżniała się na tle całego pola nęcenia.

Zaleca się przygotowanie porcji o różnym stężeniu jokersa. Kule o największym stężeniu to tzw. „kule bonusowe”. Zazwyczaj sporządza się jedną lub dwie takie kule. Zawierają one objętościowo 50% jokersa i 50% double leam.

Ze względu na dużą ilość robactwa należy dodatkowo dodać do takiej porcji 20-30 g Liant a coller’a w celu neutralizacji rozpraszających właściwości robactwa. Kule z tak dużą ilością jokersa należy stosować wyłącznie na wody stojące o niewielkiej głębokości. Posiadają one niewielki ciężar, wiąże się to z ryzykiem nieprecyzyjnego podania w łowisku. W strategii nęcenia double leam jest to czynnik kluczowy. Standardowa proporcja jokersa i double leam to 1:4 (0,25 l jokersa ; 1 l double leam). W głębszych łowiskach lub wodach wolnopłynących proporcję tę należy zwiększać na korzyść gliny.

Umieszczone dzięki [link widoczny dla zalogowanych]

matiloch

Zastosowanie

Metoda podwójnej gliny, w której podajemy jokersa ma swoje uzasadnienie szczególnie w łowiskach trudnych. Pojęcie „trudnego łowiska” obejmuje bardzo szeroki zakres interpretacji. Z pewnością będą to wody przełowione, poddane dużej presji wędkarskiej związanej z częstymi zawodami wędkarskimi i poprzedzającymi je treningami.

Ryby w takich zbiornikach stają się bardzo ostrożne, chimeryczne i niezwykle wybredne. Zanętę spożywczą pobierają zazwycaj tylko okresowo podczas wzmożonego żerowania związanego z nadrabianiem strat energetycznych, wynikających z ich procesów rozrodczych. Przejedzona, ostrożna i wybredna ryba jeśli ma jeszcze na coś ochotę to z pewnością jedynie na niewielkie larwy ochotki zanętowej. Double leam z jokersem w chłodnych okresach roku z powodzeniem może być stosowana jako jedyna metoda nęcenia pomijająca zupełnie zanętą spożywczą.

Jako, że ryby często bywają zupełnie zniechęcone do żerowania, nie wystarczy jokersa po prostu umieścić w łowisku. Jego podanie musi zainteresować ryby, pobudzić je do żerowania. Double leam z pewnością posiada ku temu określone cechy a mianowicie:

stopniowo uwalnia jokersa,

smuży,

rozprowadza intensywny zapach gniecionych podczas formowania kul larw ochotki zanętowej.

Podany w podwójnej glinie jokers wabi ryby i utrzymuje je w polu nęcenia przez długi czas. Ważne jest to by na dnie ciągle coś się działo, inaczej ryby w każdej chwili mogą odejść. Dlatego też double leam z jokersem należy systematycznie donęcać lub przy użyciu dodatkowych porcji kleju tworzyć kule o różnym czasie rozmycia.

Podwójna glina jak wynika z samej definicji jest ciężką mieszanką, więc nie ma zastosowania w łowiskach mulistych. Alternatywą dla takich łowisk jest podanie jokersa w ziemi torfowej połączonej z klejem. Nie posiada też zastosowania w łowiskach gdzie ryby żerują w toni reagując na wolnoopadającą przynętę, wabione smużącą zanętą.

Taktyka nęcenia double leam.

Proces nęcenia należy podzielić na dwie fazy; nęcenie wstępne i donęcanie. W tym miejscu nasuwa się pytanie, ile jokersa w glinie podać przy wstępnym nęceniu i jak często nim donęcać w trakcie łowienia. Ponadto należy rozważyć aspekty takie jak; stężenie jokersa w glinie i szybkość rozmywania się kul. Wszystkie te czynniki zależne są od zwyczajów ryb w danym łowisku.

By obrać skuteczną taktykę nęcenia konieczna jest znajomość sposobu żerowania ryb w danym zbiorniku. Zazwyczaj wygląda to tak, że przygotowuje się jedną konsystencję double leam i przy wstępnym nęceniu z ręki podaje się kilka kul z małym stężeniem jokersa (100g na 2kg double leam) i kilka kul o dużym stężeniu jokersa (150-200g na 1kg gliny). Kule „bonusowe” należy podawać przy użyciu kubka zanętowego, gdyż to przy nich będą się koncentrowały ryby. W czasie łowienia donęca się systematycznie co 10-20 min kuleczką gliny z jokersem. Ilość jokersa w glinie zależy od ilości ryb i intensywności ich żerowania. Im ryb więcej i lepiej reagują na donęcanie tym jokersa należy podawać więcej.

Niemniej powszechne są sytuacje gdzie ryby (zwłaszcza duże) płoszy donęcanie w czasie łowienia. Zazwyczaj ma to miejsce w płytkich zbiornikach i chłodnych porach roku kiedy to ryby są szczególnie nieufne. Wówczas najlepiej całość zaplanowanego robactwa podać jednorazowo podczas wstępnego nęcenia. Jako, że ryby często interesuje nie tyle widok i zapach jokersa a powolne jego uwalnianie z kul, warto przygotować różne konsystencje double leam. By często nieliczne ryby zbyt szybko się nie przejadły stężenie jokersa powinno być mniejsze niż podczas tradycyjnego, wyżej opisanego nęcenia. Optymalną proporcją jokersa do double leam będzie 0,5 kg : 6 kg. Podwójną glinę z jokersem należy podzielić na 3 porcje. Dodatek 100 g do drugiej i 200 g bentonitu do trzeciej porcji spowoduje to, że przez cały okres tury zawodów jokers będzie stopniowo uwalniany z kul stale wzbudzając zainteresowanie ryb.

Podczas jednorazowego nęcenia ważna jest kwestia sposobu podania kul (ręcznie czy z kubka). Zależy to głównie od ilości ryb w łowisku. Gdy ryb jest sporo a do tego większych rozmiarów kule należy podać z ręki w celu utworzenia większego pola nęcenia. Gdy ryby są pojedyncze należy podać mniej kul i najlepiej precyzyjnie z kubka.

Na co należy zwrócić jeszcze uwagę.

Formowane kule muszą być jak najbardziej „kuliste” tak by centralnie, pionowo spadały na dno. Szczególnie w głębszych łowiskach nie foremna kula może wpaść w „turbulencje” i znaleźć się poza polem nęcenia rozpraszając ryby. Jeśli zależy nam na szczególnej precyzji kule należy uwalniać z kubka 0,5 do 1m nad lustrem wody.

Nie bez znaczenia jest kolor gliny, w której podajemy jokersa. Zazwyczaj optymalny jest naturalny kolor gliny, choć na treningu warto sprawdzić czy ryby nie reagują korzystniej na czarny czy czerwony odcień gliny. Kolor najlepiej nadać przy użyciu specjalnych barwników, które dodatkowo podnoszą zdolności smużące gliny. Zaskakujące wyniki potrafią dać czerwone mieszanki szczególnie przy połowie płoci i okoni. Barwnik należy dodać w trakcie przygotowywania podwójnej gliny.

Niezmiernie ważna jest wielkość kul, którymi donęcamy. Przy połowie leszczy zazwyczaj zbyt duża kula płoszy ryby i należy donęcać porcjami wielkości orzecha włoskiego. Podobnie gdy ryb w łowisku jest bardzo mało lub są bardzo ostrożne.

Pierwotnie podwójna glina służy do podawania jokersa i innego robactwa jednakże nie oznacza to, że nie można jej łączyć z zanetą. Double leam to świetny dodatek obciążająco smużący do zanęt rzecznych i do ciężkich zanęt na wody stojące i kanały.

Double leam w łowiskach typowo leszczowych świetnie nadaje się także do podawania w niej ciętych gnojaków i kastera. Nie zaleca się podawania w tej samej kuli jokersa i gnojaka, gdyż neutralizują wzajemnie specyficzność ich smaku i zapachu. Optymalnie jest podać gnojaka i jokersa oddzielnie.

Double leam z jokersem nie można traktować jako całkowitą alternatywę dla zanęty spożywczej. Podczas dobrego żerowania ryb nic nie zastąpi kalorycznej dla ryb zanęty z grubszym robactwem. Dlatego też zazwyczaj nęcenie metodą double leam łączone jest z podaniem określonej ilości zanęty spożywczej.

Podczas zawodów wędkarskich, nawet gdy planujemy nęcić jedynie podwójna gliną z jokersem, warto mieć przygotowane nieco smużącej rozpraszającej gliny (np. de somme). Podczas wstępnego nęcenia jedna lub dwie kule, które utworzą smugę w łowisku sprzyjają szybkiemu zwabieniu ryb.

Pozdrawiam Cool

Umieszczone dzięki [link widoczny dla zalogowanych]